شکل دهی گرمایی

شکل دهی گرمایی عبارت است از گرمایش فیلم یا ورق گرمانرم به منظور آن بصورت محصول نهایی ماده ورقه ای تا دمایی حرارت داده می شود که به شکل ماده گرمانرمی درآید تا بصورت آنی با استفاده از خلاء یا فشار پایین یا ترکیبی از هر دو شکل بگیرد.

شکل دهی گرمایی
شکل دهی گرمایی

 

وقتی دمای قطعه شکل گرفته تا زیر رمای انتقال شیشه ای پایین آمد، از قالب خارج می گردد و لبه ها و زوائد زدوده و پرداخت می شوند.

شکل دهی گرمایی دو نوع محصول تولید می کنند:

محصولات پرتیراژ با دیواره نازک برای مواد بسته بندی و یکبار مصرف و دور انداختنی نظیر ظروف ماست، سینی و کیسه های بسته بندی یا محصولات کم تیراژ با ابعاد بزرگ نظیر آستر درب یخچال، صندلی و جعبه های ابزار.

در تیراژ تولید پایین کیفیت محصول شکل دهی گرمایی به کیفیت محصولات قالبگیری تزریقی نزدیک است، ضمن آنکه نسبت به آن به صرفه تر است.

قالب های قالبگیری تزریقی به تلرانس های بسته ماشین کاری برای صحات فلزی جفت شونده، صفحه پران، پران قطعه و سیستم راهگاه نیازمند هستند ، قالب های شکل دهی گرمایی تنها از یک وجه ریخته گری می شوند، زیرا فقط از یک سمت قطعه را فرم می دهند.

بر خلاف محصولات قالبگیری تزریقی، محصولات شکل دهی گرمایی بدون نیاز به پین پران از قالب خارج می شوند. پس از آنکه پروسه شکل دهی کامل شد، قطعه به صورت اتوماتیک از قالب جدا می شود.

یک تفاوت عمده بین محصولات قالبگیری تزریقی و محصولات  این است که محصولات قالبگیری تزریقی تا حد زیادی به سکل نهایی خود نزدیکند و عملیات ثانویه مختصر و ناچیزی جهت تکمیل آنها لازم است، در حالی که محصولات شکل دهی گرمایی نیاز به پلیسه گیری دارند و هرگونه منفذ، هواکش یا دریچه باید به وسیله ماشین کاری در عملیات ثانویه بر روی قطعه ایجاد شود.

یکی از مزایای بارز شکل دهی گرمایی، اقتصادی بودن تولید محصولات بزرگ در مقایسه با سایر روش ها است.

قطعات بزرگ از قبیل محفظه های توشه سفر و بدنه قایق عموماً با روش شکل دهی گرمایی تولید می گردند.

یک تفاوت بارز بین شکل دهی گرمایی و سایر فرآیندها، این است که شکل دهی گرمایی تنها بر روی ورق صورت می گیرد.

ماده اولیه می بایست از طریق یک فرآیند مرحله اکستروژن ورقه پلاستیکی بصورت ورق درآید که خود موجب بالا رفتن هزینه می گردد.

شکل دهی فشاری

شامل ورود هوای متراکم و گرم تا فشار ۱۰۳۴ کی پی ای از طریق یک محفظه فشار که روی قالب بسته شده و قالب در امتداد لبه های ماده حرارت دیده درزبندی می باشد. سپس در اثر خلاء ورق در تماس با دیواره های قالب قرار می گیرد.

شکل دهی ورق دو قلو

عبارت است از گرمایش دو ورق از ماده تا دماهای شکل پذیری و در کفه های مجزا؛ ورقه های گرم بین دو قالب مجزا قرار می گیرند و در حالی که به صورت همزمان در لبه های قالب به هم فشرده می شوند تا بین آنها اتصاال برقرار شود، شکل می گیرند.

استفاده از خلاء و یا فشار بالا در بین دو ورق، جزئیات مورد نظر را در قطعه ایجاد می کند.

شکل دهی با خلاء وکیوم فرمینگ

ابتدائی ترین فرم شکل دهی گرمایی وکیوم است. در روش وکیوم فرمینگ قطعه ای از ورق در داخل قاب محکم و ثابت می شود و سپس تا دمای نرم شدن حرارت داده می شود. سپس قالب وکیوم فرمینگ بر روی ورق گرم و منعطف بسته می شود.

ایجاد خلاء در زیر ورق نرم و اعمال فشار اتمسفریک بر روی آن ، موجب می شود که طرح قالب بر روی ورق نقش بندد. اینگونه شکل دهی را وکیوم فرمینگ می نامند .

شکل دهی مکانیکی

ورق حرارت دیده می تواند تحت کشش مکانیکی یا دستی، تحت شکل دهی قرار بگیرد. دو حالت عمده در این روش، شکل دهی قالب همانندی و شکل دهی به کمک سنبه می باشند.

در شکل دهی قالب همانندی یک ورق گرم بین دو قالب همانند تحت قالبگیری فشاری قرار می گیرد. محدودیت این روش، وابستگی آن به طرح و شکل بندی قالب و قابلیت های کشیدگی و جریان مواد است.

1 دیدگاه.